Dom wiktoriański

Zdjęcie: Shutterstock.com

Nazwa pochodzi od angielskiej królowej, która przyjęła tron ​​w 1837 roku i pozostał u władzy do 1901 roku. Victoria nie była projektantką. Podobnie jak w przypadku jej czterech bezpośrednich poprzedników, królowie o imieniu George, jej imię zostało zastosowane do domów jej czasu z chronologicznej wygody, a nie jakiegokolwiek prawdziwego połączenia estetycznego między monarchą a budynkami w jej wieku.

W rzeczywistości jej długie panowanie odnotowało, że więcej stylów architektonicznych wzrośnie do popularności niż rozwinęło się w latach wszystkich innych brytyjskich monarchów razem. Gdyby nie odległe wpływy Imperium Brytyjskiego we wszystkich częściach świata i we wszystkich handlu, sztuce, kulturze i przemysłu, inna nazwa mogłaby ewoluować, aby opisać różnorodne style budynków dziewiętnastego wiek. Być może „wiek eklektyczny” przekazałby dokładniej płynność i różnorodność architektury domowej w swoim czasie, ale nazwa, która została zastosowana, to „Wiktoriańska."

Jeżeli Victoria nie można przypisać zainicjowania owocnych eksperymentów architektonicznych tamtych czasów, nadejście maszyny musi otrzymać część kredytu. Maszyny napędzane parą i wodą umożliwiły większej liczbie osób niż kiedykolwiek wcześniej, stać na dobrze wykonane podstawowe części domowe, takie jak okna i drzwi, a także dekoracyjne detale, takie jak listwy i wykończenia. Ostatecznie piece, oprawy hydrauliczne, wszelkiego rodzaju młynki i inne towary zostały dostarczane za pośrednictwem rosnącej sieci kanałów i linii kolejowych. Surowce zostały również wysłane niedrogie, a nowe rynki zostały otwarte. W ciągu czterdziestu lat poprzedzających wojnę domową populacja Ameryki potroiła się. Wszystko zaowocowało największym boomem budowlanym, jaki świat kiedykolwiek widział.

Świat zmieniał się w niespotykanym tempie. Nic dziwnego, że gust ludzi też się zmienił, a nie raz, a. Pierwszym świetnym stylem epoki wiktoriańskiej w Ameryce było odrodzenie greckie. W XVIII wieku nowa nauka archeologii ujawniła, że ​​starożytne budynki greckie i rzymskie nie były nie do odróżnienia, ale zupełnie datowane z różnych epok. Archeolodzy stwierdzili, że grecka architektura była pierwsza i że budynek grecki był kluczowym źródłem dla całej późniejszej architektury europejskiej w Ameryce, greckie odrodzenie znalazło żyzny grunt i stał się dominującym stylem przez około trzy dekady.

Gotyckie odrodzenie rozwinęło się mniej więcej w tym samym czasie. Jego popularność i przystępność cenowa były częściowo wynikiem postępowania technologii, ponieważ nowe piły energetyczne mogły kształtować dekoracyjną stolarkę (piernik) charakterystyczne dla tego stylu. Cudowny wiktoriański ekscentryk o imieniu Orson Fowler marzył o ośmiokątnym domu (był także praktykiem frenologii, „nauki”, która twierdziła, że ​​jest w stanie ocenić charakter i zdolności umysłowe na podstawie wzorców nierówności na czaszkach ludzi. Włoski dom był zasadniczo popularny przed wojną secesyjną; Inspirowany Francuzem Styl Drugiego Imperium osiągnął szczyt po wojnie secesyjnej. Przede wszystkim niemieckie źródła i rozprzestrzenianie niedrogich materiałów budowlanych wytwarzały styl kija, a studenci z wczesnej osiemnastowiecznej architektury angielskiej rozwinęli styl Queen Anne. Styl gontowy był ostatnim wielkim stylem stulecia. Były style, które pasowały do ​​prawie każdego smaku.